Po prostu

Czym byłeś? 

I czymże się stałeś?

Widzę Twój wątły cień, 

Czmychnąłeś za zasłonę.

Jest ciężka i gruba, ale powiewa w przeciągu.

Chciałam tylko zobaczyć jak wzrastasz,

Jak stajesz się piękniejszy,

Schowałeś się. 

Kurtyna powtarzalnych zadań,

Powtarzalnych minut, dni…

Byłeś moją mapą, 

A jedyne co widzę, to jak

Kulisz się za ciemnym aksamitem.

Otworzył okno i przez nie wyskoczył.

Nie obrócił się.

Już nie wiem co mnie definiuje,

Byłeś moim jedynym kierunkiem,

A teraz to tylko wspomnienie.

Czy dążę już zupełnie gdzie indziej? 

Dlaczego zderzyłam się z życiem 

I wszystko jest tyle trudniejsze?

Nie wiem co mnie czeka,

Mapę porwał wiatr, a mnie rzeka.

Zwiesz się życiem?

Co mi pokażesz? 

Odpuszczę kontrolę,

Pozwólmy sobie 

Po prostu 

Żyć.